Schaduwland 2016
Swerts heeft de traditionele verwerkingsfases van een trauma (schok, ontkenning, woede, vlucht…) verwerkt in een plaat die volgestouwd is met referenties aan het zombie genre of, bij uitbreiding, de post-apocalyptische film (zie ook The Road), waarin een compleet gedesintegreerde wereld wordt geïntroduceerd die eigenlijk een laatste stuiptrekking van de aarde is.
Het album start met drukte en chaos, die wordt langzaam afgebouwd en eindigt bij verlatenheid. Dat wordt muzikaal gespiegeld met weelderige strijkersarrangementen en composities die gaandeweg verdunnen, om uiteindelijk te belanden bij minimale pianoleegte. Schaduwland als een langgerekte decrescendo.
Voor de uitvoering deed Swerts niet enkel beroep op een aantal klassiek geschoolde muzikanten, maar ook collega’s die zich ophouden in de werelden van rock & pop, en ervoor zorgen dat de plaat dichter kon aanleunen bij het befaamde, soms wat kitscherige werk van John Carpenter & co. Op Schaduwland passeren zo o.m. Gianni Marzo (Isbells), Kevin Imbrechts (Illuminine) en experimentalisten als Karen Willems (percussie) en Dirk Serries (soundscapes).
Inspiratiebron voor de titel Schaduwland:
“Once I was blessed, I was awaited like the rain
Like eyes for the blind, like feet for the lame
Kings heard my words, and they sought out my company
But now the janitors of Shadowland flick their brooms at me”
(uit “The Sire Of Sorrow (Job’s Sad Song)” van Joni Mitchell)
de LP besteld bij BOL.com samen met de LP "Anatomie Van De Melancholie" en de CD "Weg"
Het eerste album "Weg" met alleen straatnamen kwam out of the blue en greep meteen naar de keel met mooi ingetogen flarden piano en tekst zoals "These Big Ideas, They Are Not Mine, I Cannot Hide It" maar dat dit naar meer deed smaken was duidelijk. Hoop nog altijd op een vinyl versie van dit juweel.
Het tweede album "Anatomie Van De Melancholie" heeft een titel dat de lading volledig dekt. Het gaat verder op de ingeslagen weg van "Weg" maar deze keer niet verwijzend naar straatnamen maar naar muzikanten en schrijvers/schrijfsters waar Jan enorm bewondering voor koestert. Het is ook de periode waarin hij live begon op te treden. 15 december 2013 mocht ik smaken van de verstilde pracht van zijn muziek in een mooie locatie. Ik sprak hem toen aan en we bleken beide Joni Mitchell fans te zijn en ik kocht de vinyl versie van zijn tweede album en liet dag signeren.
Het derde album "Schaduwland" kwam dit jaar na een zware, heftige, donkere periode in zijn privé leven. Ik was eerst wat sceptisch voor een derde album. Zou hij de eerste twee albums kunnen evenaren of zelfs overtreffen ? Mijn interesse werd nog aangewakkerd door een interview in het weekblad Knack (Focus) waarin hij heeft vermeld inspiratie te hebben gevonden in zombie en giallo films van onder andere Romero en Fulci.
De tracktitels beginnen lang en worden steeds korter tot de laatste track die enkel een . (punt) bevat. De tracks starten in alle hevigheid met een veelvoud aan instrumenten en evolueren naar het einde toe meer in soberheid waarin alleen nog stilte heerst. Dit album is zo mooi en uniek dat je zijn muziek eigenlijk met niets kan vergelijken. Jan Swerts staat op een zeer hoog niveau en ik mocht hem onlangs terug live aanschouwen. Hij speelde deze tracks van het album in één flow en vroeg het publiek niet te applaudisseren tussen de tracks door. Het was een zeer emotioneel en getormenteerd en intiem optreden. Rest me alleen nog te vermelden dat dit album een meesterwerk is en wat mij betreft verplichte aanschaf. Alleen misschien nog dit : hoe gaat hij dit nog overtreffen ? Een geniaal album als dit ? There is comfort in melancholy.
No comments:
Post a Comment